Greenwashing, SDG goals en storytelling: alles over duurzame communicatie

Duurzame communicatie, dat is communiceren over duurzaamheid, toch? Vertellen over de energietransitie, maatregelen die burgers kunnen nemen om hun huis te verduurzamen, de SDG goals van de Verenigde Naties. Dat soort dingen. Klopt allemaal. Maar het is meer.

Onder duurzame communicatie kun je 3 dingen verstaan:

  1. Communiceren over duurzaamheid.
  2. Het duurzaam gebruik van je communicatie-uitingen.
  3. Je manier van communiceren – open en eerlijk, transparant zijn.

Punt 1 is dus alle communicatie die met duurzaamheid te maken heeft. Nog even voor de volledigheid: dat is niet alleen het klimaat. Kijk naar de 17 SDG goals van de VN en je hebt een goed beeld.

Duurzaam gebruik van communicatie-uitingen

Over punt 2 kan ik kort zijn: denk goed na over je communicatie-uitingen, zoals je brochures, flyers en give aways. Of die wel echt nodig zijn en of je manier van communiceren wel de juiste is.

Bijvoorbeeld: als het salesteam freebies wil uitdelen op een beurs, doe je dat dan? We zijn zo gewend om goodies te krijgen en weg te geven. Zeker op beurzen. Aan het einde van de dag sjouwt iedereen zich rot met pennen, bloknootjes en brochures. Gratis, want dat vinden we leuk.

Maar wat gaat de ontvanger daarmee doen? Gaan die brochures echt mee naar huis of belanden ze in de prullenbak? En hoeveel reclamepennen heb jij in huis slingeren? Hoe effectief is zo’n pen nu eigenlijk? Bovendien: al die spullen worden voor jou geproduceerd en veroorzaken dus uitstoot.

Als je als bedrijf echt met duurzaamheid aan de slag wilt, dan ben je hier ook kritisch op. Is het echt nodig? Ja? Zoek dan naar de meest duurzame optie. En is het niet echt nodig? Stop er dan mee.

Transparante communicatie

En dan punt 3 – transparante communicatie. Open en eerlijk communiceren. Over alle aspecten van je business. Over de herbruikbare koffiekopjes, je personeelsbeleid en je productiemethodes. Niet alleen van je eigen productieproces trouwens, maar die van de hele keten. Ketenverantwoordelijkheid dus.

Waarom wil je transparant communiceren?

En ja, dit geldt voor organisaties met duurzame doelstellingen. Maar in feite geldt dit voor iedereen. Want iedereen wil met een betrouwbare partner werken. Jouw potentiële klanten en ook je huidige klanten waarderen het als je eerlijk bent. Als je zaken niet groter of beter maakt dan ze daadwerkelijk zijn.

Deze manier van communiceren leidt tot betere klantrelaties. Belangrijk, want een tevreden klant bedien je over het algemeen langer. Nieuwe klanten ‘binnenhengelen’ kost tijd en geld. Als jouw bestaande klanten tevreden over je zijn, heb je minder nieuwe klanten nodig.

Communiceren zonder greenwashing

Vermijd ‘greenwashing’ of een andere vorm van ‘washing’. Nog even voor de duidelijkheid: ‘greenwashing’ is wanneer een organisatie zich een stuk groener voordoet dan ze daadwerkelijk is.

Zo werden Decathlon en H&M in 2022 door de Autoriteit Consument & Markt (ACM) op de vingers getikt. De ACM is een onafhankelijke toezichthouder ziet erop toe dat bedrijven eerlijk concurreren en beschermt consumentenbelangen.

H&M en Decathlon

Op de websites van H&M en Decathlon stonden duurzaamheidsclaims die de bedrijven niet goed konden onderbouwen. Voor consumenten was het daardoor onduidelijk hoe duurzaam de kleding was die beide ketens verkochten. Inmiddels hebben beide bedrijven deze claims van de websites gehaald en nemen ze maatregelen om hun klanten beter te informeren.

Patagonia

Ook Patagonia was laatst in het nieuws. Patagonia is een merk outdoorkleding dat als superduurzaam bekend staat. Country Manager Benelux Cem Tanyeri: ‘Het is ons doel om in 2025 volledig te produceren op basis van 100 procent gerecyclede of natuurlijke materialen. Daarnaast willen we CO2-neutraal zijn in 2025. En ja, dat geldt ook voor onze fabrieken. Verder willen we aantonen dat in principe elk merk in de outdoor business dit kan realiseren, mits je dat ook nastreeft. Het is schokkend dat vooralsnog minder dan 5 procent van alles dat geproduceerd wordt voor de outdoormarkt, gemaakt is van gerecycled materiaal.’

Follow the Money

Mooie woorden. En toch was ook dit duurzame merk laatst negatief in het nieuws. Follow the Money schreef in een artikel dat de kleding van Patagonia in dezelfde fabrieken geproduceerd wordt als de kleding van fast-fashionmerken als asos, Primark en Nike. En dat de medewerkers hetzelfde behandeld worden: erbarmelijk. Het is nog even afwachten welke gevolgen het artikel van Follow the Money voor Patagonia zal hebben.

Leidraad duurzaamheidsclaims

De ACM heeft een Leidraad duurzaamheidsclaims opgesteld. Hierin staan 5 vuistregels. Dit zijn ze:

  1. Maak duidelijk welk duurzaamheidsvoordeel het product heeft
  2. Onderbouw duurzaamheidsclaims met feiten en houd ze actueel
  3. Vergelijkingen met andere producten, diensten of bedrijven moeten eerlijk zijn
  4. Wees eerlijk en concreet over de duurzaamheidinspanningen van uw bedrijf
  5. Zorg dat visuele claims en keurmerken behulpzaam zijn voor consumenten en niet verwarrend

Je ziet dat de ACM het over producten heeft. Maar dit geldt natuurlijk ook voor diensten.

Nog een voorbeeld – Coolblue

Transparantie dus. Een voorbeeld van een bedrijf dat dit al doet, is Coolblue. Coolblue is over de hele linie met duurzaamheid bezig, met hun producten, de verpakking en het vervoer. En daar communiceren ze over op hun website.

In eerste instantie was ik behoorlijk onder de indruk. Het duurzaamheidspagina leest lekker weg, er staat veel informatie over de activiteiten van Coolblue. Ze hebben flinke investeringen gedaan, ze zijn duidelijk gemotiveerd.

Coolblue streeft naar duurzaamheid, maar wat houdt het in?

En toch heb ik een kanttekening: het mag nog wel wat concreter. Zo geven ze bij het kopje CO2-uitstoot verminderen het volgende aan: ‘We streven ernaar om onze CO2-uitstoot te verminderen. Bijvoorbeeld door meer bestellingen op de fiets te bezorgen en zo min mogelijk energie of brandstof te gebruiken. En wat we toch nodig hebben, is zo groen mogelijk.’

Top! Maar: wat is het huidige verbruik? Hoeveel wil Coolblue verminderen? En wanneer willen ze dit doel bereiken? Die informatie geven ze niet.

Nog een voorbeeld: ‘In al onze winkels kunnen klanten oude smartphones inruilen voor korting op een nieuwe. Een deel van de smartphones die we op deze manier inzamelen, geven we een tweede leven door ze te refurbishen. De rest wordt milieuvriendelijk verwerkt.’

Ook dit is weinig concreet. Hoeveel telefoons neemt Coolblue in, welk percentage wordt gerefurbisht en is dit aantal gegroeid of juist gedaald ten opzichte van de afgelopen jaren?

Om in je hoofd te houden

Niemand is perfect. En niemand is 100% duurzaam. Dat is gewoonweg niet mogelijk. We zijn allemaal op pad. Alleen is de een wat verder of langer op weg dan de ander. Dat begrijpen je klanten wel. Geef dus aan waar je staat en wat je nog te doen hebt.

Dus, hoe dan wel?

Geef aan dat je duurzame ambities hebt. En wat die zijn. Vertel waar je nu staat en waar je naartoe wilt. Wees concreet. Hiervoor kun je de volgende vragen stellen:

  • Hoe duurzaam ben je nu en welke doelen wil je bereiken?
  • Per wanneer?
  • Op welke manier ga je dit doen?
  • Waarom vinden jullie dit belangrijk?

Wees concreet, maar geen vakjargon en geen grafieken

Let op, als je over je ambities gaat vertellen, gebruik dan niet alleen maar getallen en grafieken. Vakjargon kun je ook beter vermijden. Daar worden alleen de vakexperts blij van en je doelgroep is ongetwijfeld groter.

Zoals potentiële werknemers. Die willen weten wat je doet en wat je drijfveren zijn. Of je buren. Zij willen weten of ze veilig naast je kunnen wonen. Zeker als jouw bedrijf iets produceert. Zij willen gerustgesteld worden, met wat vage informatie zullen zij niet tevreden zijn.

Kortom, best nog een spagaat. Hoe doe je dat dan wel?

Gebruik Storytelling

Vertel verhalen. Over je organisatie. Met storytelling verbind je emoties met ratio. Met feiten. Op deze manier vertel je een krachtig verhaal dat aanspreekt. Je laat zien wat je doet, hoe je dat doet en waarom je dat doet. Op deze manier laat je zien dat je een fijne werkgever en buur bent. Die haar verantwoordelijkheden serieus neemt. Maar natuurlijk ook: een organisatie met wie goed is zaken te doen.

Wat als het misgaat?

Wat als je een probleem hebt? Als je een stuk minder duurzaam bent of produceert dan je wilt? Of als je minder duurzaam blijkt te zijn dat je eerder communiceerde?

Dan zit er niets anders op dan met de billen bloot te gaan. En ja, dat is vervelend. Maar draai het eens om. Werk jij liever met een organisatie die fouten verbergt of met een die toegeeft dat er iets misgegaan is?

Overal worden fouten gemaakt en niet alles is te voorspellen. Soms ligt het aan je eigen organisatie en had het voorkomen kunnen worden. En soms is het overmacht.

Plan A, B en C

Zorg in dit soort gevallen wel voor een plan B. En C. Niet alleen om het daadwerkelijke probleem op te lossen. Maar zorg ook voor een communicatieplan. Zodat je je daarover geen zorgen hoeft te maken.

Impact met een bakje ijs

Shoot! Was ik alweer vergeten mijn eigen bakje en lepel mee te nemen.

Verbod op wegwerpplastic

Vanaf afgelopen 1 juli mag de horeca je eten niet zomaar in plastic verpakking doen. Je moet wat meer betalen, of de verkoper moet met een andere oplossing komen. Zo zag ik al een grote houten boot voorbijkomen waarin de plaatselijke sushitent hun sushi gaat doen.

Duurzaam eten en drinken

Je kunt natuurlijk ook met je eigen pan of bakje naar de fastfood keten, de friettent en de ijscoboer.

Wat een gedoe

Eerlijk? Soms vind ik het allemaal best lastig. Gedoe. Mijn eigen broodzak meenemen naar de bakker. Weer een ander zakje meenemen naar de supermarkt. Water opvangen voordat ik ga douchen.

Soms heb ik gewoon geen zin om me het braafste kindje uit de klas te voelen. Zeker als ik de buurtjes de tuin weer overdadig zie bewateren of als ik al het plastic in de supermarktkarretjes zie liggen. Plus al die dode dieren die in dat plastic zitten.

Druppels op de gloeiende plaat

Dan zakt de moed me in de schoenen. Want hoe helpen die paar druppels van mij op die gloeiende plaat nou? Zeker ten opzichte van die grote golven die grote bedrijven veroorzaken en die overheid die maar niet lijkt te willen.

Dan wandel ik maar weer een rondje. Of ik duik een boek in. En bedenk ik me dat ik gelukkig niet alleen ben. En dat al die druppels samen hopelijk gauw het kantelpunt gaan betekenen.

Sustainable Transitions door Jan Rotmans

Want zoals Jan Rotmans, Professor in Sustainability Transitions, ook aangeeft: je hebt 25% van de bevolking nodig om een systeem definitief en onomkeerbaar te laten kantelen. Hij schat dat we nu op zo’n 20% zitten. Nog even doorzetten, dus.

Wat doe jij wanneer het allemaal niet zo lekker wil? Deel je tips hieronder en inspireer anderen!

Overigens was mijn ijsje wel echt vurrukkuluk. Chocolade-kersen, gember-ananas en kokos. En guilt- en cruelty-free.

Wil jij ook meer impact maken?

Moeten veel meer mensen van jouw duurzame & dierzame diensten en producten weten? Stuur mij een bericht, dan gaan we dat samen regelen. Want hoe meer impact, hoe beter. Dat bericht kun je naar mirjam@mirjamvanelst sturen. Je kunt je ook gebruik maken van de contactpagina, die vind je hier: Contact – Woorden per Kilo (mirjamvanelst.com)

Saving Private Ryan en de Franse slag

Ik was er even niet. Ik sloot een mooie opdracht af en dat was het perfecte moment om op vakantie te gaan. Naar Normandië! We verbleven in Colleville-sur-Mer, oftewel Omaha Beach. Zomaar zonder het zo te plannen vierden we Bevrijdingsdag in Normandië. Best bijzonder.

Bevrijdingsdag in Normandie

Wat is Normandië een prachtig stukje Frankrijk! En wat een geschiedenis. We bezochten alle 5 de stranden waar onze bevrijders landden op D-Day: Omaha Beach, Gold, Juno, Sword en Utah Beach. En natuurlijk de Amerikaanse begraafplaats. Zo indrukwekkend.

Honderdduizenden bommen en granaten

Zoveel monumenten, herdenkingstekens en getallen. Ik werd gebombardeerd met aantallen en nummers. Doden, gewonden, tanks, artillerie die gebruikt was. Ongelooflijk, niet te bevatten. Zoveel mensenlevens die er verloren zijn. Brok in mijn keel.

Maar wat me het meeste raakte: de verhalen. Zoals het verhaal van die ene vrouw die op de Amerikaanse begraafplaats ligt. Er liggen maar een paar burgers op deze begraafplaats, zij is er een van. Ze kwam om tijdens een Rode Kruis missie.

En de 3 broers waar de film ‘Saving Private Ryan’ op gebaseerd is. Je zult het maar thuis krijgen, 3 zoons gevallen in de oorlog. En dan ook nog eens zo ver weg. Weer een brok in mijn keel.

De kracht van storytelling

Dat doet storytelling. Alle monumenten en herdenkingstekens waren enorm indrukwekkend, maar wat de meeste indruk op mij maakte, waren toch de verhalen. De verhalen van de mensen die de halve wereld over reisden om Europa te bevrijden en die in veel gevallen niet meer thuiskwamen. Bij deze quote van een vader hield ik het maar met moeite droog:


“Spiritually, we feel that he is as close to us buried in France as if he was buried here. We are consoled to some extent in knowing he is buried in the soil he flew over and helped to win back.”

We vertellen elkaar al sinds het begin der tijden verhalen. Dat doen we niet voor niets, zo onthouden we informatie. Eerst mondeling, bij het haardvuur, toen op papier en nu op social media. Zonder storytelling waren klassiekers als de Illias en de Odysee, maar ook Roodkapje voor altijd verloren gegaan.

Storytelling werkt perfect om een boodschap over te brengen. Zoals in Normandië: dit nooit meer.

Wat ik leerde van onze verhuurder

We hadden best een bijzondere verhuurder. Hij was heus heel aardig en reageerde ook snel op onze klachten. Die we keurig als vragen verpakten. We werden alleen niet geholpen. Wijze les: als je geen zin hebt in een lange-termijnrelatie met je klant, steek er dan vooral geen energie in.

Zo hadden we geen internetverbinding. We mochten de wifi van de buren gebruiken, maar die werkte alleen als we onze telefoon buiten het raam hielden of als we in de tuin stonden. Dat moet een leuk beeld zijn geweest voor onze buren. 😉

Het keukengerei kwam waarschijnlijk uit de erfenis van een oud omaatje of een hele foute kringloop. Een washandje voor 2 personen voor een hele week voelde ook wat karig. Kortom: het was het allemaal net niet. Wat we dan wel weer hadden: een lekkage. Wel weer consequent: ook die werd niet verholpen.

Was dit onze ergste vakantie ever?

Erg? Welnee! We hadden een geweldige vakantie. Gaan we ooit nog terug? Nee. Want nu hebben we Omaha Beach wel gezien. Je gaat daarnaartoe om de historie, niet om de sights in Colleville-sur-Mer. Want die zijn er niet.

Dus ik snap de verhuurder wel. Hij had onze huur geïnd, hij reageerde snel genoeg om een okay review te krijgen op AirBnB. Maar waarom verder investeren in mensen die nooit meer terugkomen?

Wil jij wel waar voor je geld?

Wil je wel een duurzame relatie opbouwen met je tekstschrijver en communicatiespecialist? En waar voor je geld krijgen? Stuur mij dan een bericht. Want naar mijn bescheiden mening komt zo’n langdurige relatie jouw uiteindelijke doel ten goede: meer impact maken.

Duurzame donaties

Ben je er vorig jaar nog aan toegekomen? Om een donatie te doen aan een of (hey, waarom niet) meerdere goede doelen? Nee? Mooi! Want dan heb ik nog een paar tips voor je.

Waar gaat mijn geld naartoe?

Vind jij het net zo lastig als ik om het perfecte doel te vinden? Lees dan door. Dit zijn de voorwaarden waaraan ‘mijn’ goede doelen moeten voldoen:

  • Het moet een kleine organisatie zijn.
  • Mijn geld moet rechtstreeks naar de ontvanger gaan, het is niet bestemd voor overhead of zoiets.
  • Het doel is duurzaam en dierzaam.

Zo streep ik al heel wat bestemmingen af. Maar dan zijn er nog duizenden organisaties die wel hieraan voldoen. In Nederland en daarbuiten.

Wat is de zin van mijn geld?

Wat me ook helpt, is nadenken over mijn doelen. Wat wil ik met mijn geld bereiken? Tobias Leenaert schrijft daarover in zijn boek ‘Naar een vegan wereld’. Een mooiere en leefbaardere wereld, voor iedereen. Dat wil ik.

In zijn boek vertelt Tobias dat er veel meer flexitariërs en vegetariërs zijn dan veganisten. Door hun omvang hebben flexitariërs en vegetariërs meer impact dan veganisten. Als je doel minder dierenleed is, dan kun je je dus veel beter richten op die grote groep dan op dat kleine clubje. Best logisch.

Dat deed me denken aan mijn giften. Die deed ik aan kleine clubjes. Die heel mooi werk doen, met prachtige resultaten voor de rechtstreeks betrokkenen. Maar…

Saai, maar wel resultaat

De lange termijn en mijn grote doel is daar niet zo bij gebaat. Als je dat wilt, dan moet je op een andere manier gaan schenken. Strategisch. Minder warm and fuzzy, maar wel een hoger resultaat. Op de lange termijn. Interessant.

Zo kwam ik bij de website Doneer Effectief uit. Zij leggen het zo uit:

  • Voorkomen is beter dan genezen of herstellen. Dit geldt ook voor rampen en klimaatschade.
  • Met een even grote gift kun je elders in de wereld vele malen meer bereiken dan lokaal of landelijk.
  • We laten ons bij onze keuzes leiden door wetenschappelijk onderzoek en niet door marketing.

Klinkt goed, toch? Zo ziet hun selectieproces eruit:

Stap 1: wereldproblemen selecteren. Ze richten zich op problemen die:

  1. omvangrijk zijn en waar vele levens mee te redden of te verbeteren zijn
  2. nog weinig aandacht kregen, hoewel er veel “winst” te behalen is
  3. uitvoerbaar en op grotere schaal toe te passen zijn.

Stap 2: Goede doelen selecteren. De criteria die hiervoor gehanteerd worden, zijn:

  1. Bewezen effectiviteit
  2. Kosteneffectiviteit
  3. Groeipotentie
  4. Transparantie

Stap 3: de beste beoordelaars kiezen

Kortom: ik was om. Deze aanpak past perfect bij mijn doelen. Geen dierenleed meer. Op kleine schaal kan ik dat natuurlijk prima zelf doen. Onder meer door mijn veganistische levensstijl. Maar die grote schaal, dat gaat mij in mijn eentje niet lukken. Daaraan kan ik wel een bijdrage leveren. Door een donatie te doen op Doneer Effectief. En dat kun jij dus ook prima doen. Als individu of met je bedrijf.

Meer weten?

Lees dan het interview met Bram Schaper, directeur van Stichting Doneer Effectief. Dat interview vind je hier: Elke dag een leven redden.

Arme varkentjes

Heb ik nu helemaal niets gedoneerd aan ‘warm & fuzzy’ organisaties? Dat kon ik natuurlijk niet over mijn hart verkrijgen. Ik heb strategisch en ‘feel good’ gedoneerd. Want het was Kerstmis, he? Ik heb ook nog een donatie gedaan aan De Varkensschuur, een kleinschalige opvang waar dieren in rust en vrede mogen leven en zichzelf mogen zijn. Mooi, he?

Verpakkingen – hoe zit dat nu?

Ik hoor en zie vaak opmerkingen over verpakkingsmateriaal. En dat is ook belangrijk, daar moeten we mee aan de slag. Minder gebruiken en meer recyclen.

Maar… als je echt een flinke impact wil maken met je voedsel, dan kun je beter ergens anders beginnen. Babette Porcelijn heeft dit heel inzichtelijk gemaakt met haar keuzeboom die je op de foto ziet.

Als je echte stappen wil zetten, kijk dan naar het eten op je bord. Plantaardig eten in plaats van dierlijk materiaal. Daarna las je vaker een kliekjesdag aan en ga je misschien minder kopen en koken. Om zo minder weg te gooien. De rest kun je zelf wel lezen, he? 😊

Nog even over de duidelijkheid: dat verpakkingsmateriaal, dat zit dus helemaal aan de puntjes van de takken van de boom. Dus ja: het is nog steeds belangrijk om minder of liefst geen verpakkingen te gebruiken.

Maar als je grote stappen wil zetten (en wie wil dat nou niet?), focus dan op de stam van de keuzeboom. Fijne dag!

Een duurzaam bedrijf – 8 tips

Ik gaf het al aan: ik ben een duurzame en dierzame tekstschrijver en communicatiespecialist. Dan moet ik mijn bedrijf natuurlijk ook op een duurzame manier runnen. Want hey, walk the talk, he?

Hoe ik dat doe?
• Ik werk zoveel mogelijk thuis.
• Dat huis is geïsoleerd en heeft dubbel glas.
• Ik ben zuinig met gas, mijn verwarming staat zo lang mogelijk uit. Alleen de ruimtes waar de Chief Relaxation Officer en ik zijn, worden verwarmd.
• Ik print zo min mogelijk. Als ik dan toch iets moet printen, dan doe ik dat op gerecycled papier dat niet gebleekt is.
• Mijn meubilair koop ik zoveel mogelijk tweedehands.
• De lunch die hier geserveerd wordt is veganistisch. Het ontbijt en het diner ook, trouwens.
• Net als de melk in mijn biologische koffie.
• En die toffe mok? Van de kringloop!

En ja, ik weet het, het zijn maar kleine druppeltjes op een hele grote gloeiend hete plaat. Maar als we dat nu met ons allen doen? Want dan zijn het heel veel druppels.

En heb je nog meer druppels die ik kan toevoegen? Ik hoor het graag!

Duurzame communicatie – hoe doe je dat?

Op de foto staat een witte vrouw, ze kijkt vriendelijk de camera in. Ze heeft een mosterdkleurige trui aan. Haar hoofd rust op haar rechterhand.  Rechts van haar staat een blauwe typemachine en schuin achter haar staat een canvas tas, met daarop de tekst: Monsters are real, and ghosts are real too. They live inside us, and sometimes, they win. Stephen King.

Hey, hallo! Mirjam hier, van Woorden per Kilo.

Met mijn tekst- en communicatiebureau Woorden per Kilo richt ik me op duurzame communicatie. Dat is communicatie die over duurzaamheid gaat. Over de 17 SDG goals van de Verenigde Naties, dus over ons klimaat, de acties die we kunnen nemen om onze CO2-uitstoot te verminderen. Maar ook over ‘gender equality’, verantwoorde productie en consumptie.

Dat is niet alles. Het is ook communicatie die gericht is op duurzame klantrelaties. Op een eerlijke en transparante manier communiceren. Langdurige relaties.

En het is communicatie op een duurzame manier. Gericht, effectief en efficiënt communiceren. Gerichte middelen inzetten en daarmee verspilling van materiaal en/of geld voorkomen. Hierdoor word je communicatie effectiever, efficiënter en dus duurzamer.

Herken je jezelf en je onderneming of organisatie hierin? Mooi! Dan zouden we zomaar een klik kunnen hebben. En heb je behoefte aan een communicatiespecialist die jou met je project helpt, trainingen geeft of teksten voor je schrijft? Stuur dan een bericht, dan maken we een afspraak. Dan kan op mijn contactpagina of op mirjam@mirjamvanelst.com. Tot snel!

Meet our Chief Relaxation Officer

Hallo mensen, ik wil jullie graag voorstellen aan Josje. Josje is de Chief Relaxation Officer van Woorden per Kilo. Ze is de goede zaak enorm toegewijd, want, hoewel ze full-time werkt, werkt ze ook regelmatig over. Meestal op de bank. 😉

Alweer ruim 2 jaar geleden heb ik haar aangenomen en dat vieren we iedere dag! Josje en ik hebben elkaar via Verhuisdieren.nl leren kennen.


Verhuisdieren ‘matcht’ mensen die hun huisdier willen herplaatsen met gegadigden. Zolang er nog geen match gevonden is, kan het dier thuis blijven wonen en dat is natuurlijk heel erg prettig.

Wat ik ook fijn vond, is dat ik Josje’s vorige familie kende en dat ik hen nog vragen kon stellen over haar, toen ze al bij mij woonde.

Of ze bang was voor vuurwerk, wat die rare bult op haar buik was (liesbreuk, niks aan de hand) en hoe ze haar koffie drinkt. Grapje natuurlijk, Josje is meer van de kruidenthee. 😉

Josje’s familie ging meer werken en had daardoor minder tijd voor haar. En ze waren verhuisd naar het centrum, waar Josje meerdere keren de benen had genomen. Madam kennende, om te horeca te gaan checken. En zo kwam ze bij mij.

Kortom: aanrader hoor, als je ook een vacature hebt voor een Chief Relaxation Officer!

Recensie – Clean Mind, Clean Body

Tara Stiles biedt je met ‘Clean mind, clean body’ een schoon lichaam en een heldere geest met een thuis-detox van 28 dagen. Tara deelt haar vierweekse detox-methode, omdat ze begrijpt dat mensen op zoek zijn naar een betere manier om alles voor elkaar te krijgen. Dit is geen gewone detox van het lichaam, het is óók een reiniging van geest en ziel. In 28 dagen veranderen dagelijkse routines en gewoontes. Deze praktische detox is niet moeilijk en kan door iedereen thuis worden gedaan. Zie het als mentale en fysieke selfcare.

Altijd leuk, een challenge. Zeker een waarbij je een clean mind en een clean body krijgt, wie wil dat nou niet? En dat in een luttele 28 dagen, sign me up! Eerlijk: ik had het een beetje druk met andere challenges en huiswerk en mijn werk enzo. Daardoor heeft Tara wat minder aandacht gekregen dan ze verdient. Ik heb het boek dus gelezen, maar ik heb niet meegedaan aan de challenge. Maar! Zodra ik het minder druk krijg, dan ga ik zeker met Tara aan de slag.

Clean House

Want de challenge is lekker laagdrempelig en daardoor heel toegankelijk. Tara begint met het opruimen van je huis. Vind ik altijd fijn. Daar zal ik ook nooit klaar mee zijn, waarschijnlijk, maar ondanks dat ik dus niet meedeed aan de challenge ben ik hier wel min of meer mee aan de slag gegaan en dat voelde ouderwets goed. Altijd lekker, om minder zooi in je huis en dus in je hoofd te hebben.

Clean Mind

De meditatie-oefeningen vond ik ook heel prettig. Heb ik ook een dag of 3 gedaan. Ai… Best lastig, om dingen vol te houden die goed voor je zijn. Bijzonder, hoe dat werkt. Toch ook weer mee aan de slag, dus. Het aloude dankbaarheidsboekje, dankzij mevrouw Stiles ook weer uit de kast gehaald. Stof er afgeblazen en toch ook wel weer voor 2 dagen alles opgeschreven waar ik dankbaar voor ben. En ook hiervoor geldt: hartstikke fijn om te doen. Waarom dat toch zo lastig is om vol te houden, dat legt Mrs. Stiles niet uit, dat vind ik wel jammer.

Helaas

Bij mij heeft de challenge dus niet helemaal gewerkt. Maar dat ligt zeker niet alleen aan haar. Ik heb het nu gewoon te druk. Het boek is prettig geschreven, de oefeningen zijn heel goed te doen, er staan ook nog eens recepten in die me ook ontzettend lekker lijken. Het is een prima boek als je niet net een bedrijf opgestart hebt. Tara gaat dus in mijn ‘nog te lezen’ kast, want ze verdient beslist een eerlijke tweede kans. Tot de volgende keer Tara!

November Geefmaand – een terugblik

Het is december, de Sint zit alweer lekker in het warme Spanje en ik blik nog even terug op november. Wat was het weer een fijne maand! Verbaasd dat ik zo’n fan ben van zo’n donkere en koude maand? Waarin niks te beleven is? Iedereen die hetzelfde voelt bij november raad ik van harte aan om volgend jaar mee te doen aan de November Geefmaand. Warmte gegarandeerd.

Nog even snel voor degenen die nog nooit van de November Geefmaand gehoord hebben: iedere dag iets geven. Onvoorwaardelijk. Niets terugverwachten dus. Vaak wordt er iets kleins gegeven, zoals een beetje extra moeite doen. Een tof pakketje ergens anoniem achterlaten. De deur voor iemand openhouden. Afval opruimen. Zoiets.

En als je nu denkt: dat zou ik zo graag doen, maar ik heb nooit inspiratie en het kost vast ook heel veel geld en tijd, dat lukt me niet. Geen probleem! Ik help graag. 😊 Hieronder volgt een lijst met een deel van mijn geefacties. Waaronder een paar die ik gewoon vanaf de bank of aan mijn keukentafel heb gedaan. Easy peasy. Echt waar.

Gebruikte postzegels doneren

Dit is een supermakkelijke geefactie. Je moet alleen wel postzegels hebben, natuurlijk. Tip: bewaar ze daarom vanaf vandaag. Op een makkelijke plek, waar je ze niet kwijtraakt. En dan heb je volgend jaar vast een berg postzegels die je kunt doneren aan een goed doel, zoals Stichting Kattenzorg in Den Haag bijvoorbeeld. Mocht je je afvragen waarom goede doelen postzegels inzamelen – ze verkopen de zegels en zo verdienen ze een zakcentje.

Bedank iemand

Gewoon, omdat die persoon de deur voor je openhoudt. Of als je iemand post stuurt, dan kun je er meteen een bedankje voor de postbode bij kalken. En wat als er niemand de deur voor je openhoudt? En als je niemand hebt om post naar te sturen? Wat dat laatste betreft – gewoon doen dus, post gaan sturen. Ook meteen een leuke geefactie. 😊 En als je niemand in real life ziet? Doe dan een lief briefje bij het oud papier. Of leg een briefje neer op plekken waarvan je weet dat er veel mensen komen – de Little Free Library, de supermarkt, de brievenbus. Zoiets.

Koop merch

Nou ben ik normaal niet zo van de spullen kopen, ook niet als het om een goed doel gaat. Ik heb niet zo’n behoefte om met een megagroot logo op mijn pet, shirt of jas te lopen. Ik wil zo’n stichting meestal wel steunen, maar dan maak ik wel geld over. Tenzij het item best nuttig is of als ik weet dat iemand anders er blij mee wordt. Daarom kocht ik dit jaar het boek van De Nobele Hoeve. En sokken van Dutch Cell Dogs. Deze items geef ik weer door, dus dubbel geven!

Foutje bedankt

Dit jaar waren wij in Berlijn tijdens de November Geefmaand, ons initiatief ging dus internationaal! We zaten regelmatig in de plaatselijke horeca en mocht je het nog niet hebben meegekregen: wij eten vegan. Dat hadden ze niet helemaal begrepen in het tentje waar wij zaten. Of wij waren niet duidelijk, dat kan natuurlijk ook. Maar goed, er had iemand opeens iets met dierlijke producten op z’n bord liggen. En dat motten wij niet. Op de weg naar het tentje toe hadden we iemand gezien van wie het leek alsof hij geen dak boven z’n hoofd had. We hebben de sandwich dus meegenomen en aan hem gegeven.

Schrijf mee met Amnesty International

Ken je het initiatief nog van vroeger? Met een groep mensen bij elkaar om brieven te schrijven aan overheden zodat politieke gevangenen daardoor hopelijk vrijkwamen? Ik wilde altijd al aan zo’n actie meedoen, maar het was er nog nooit van gekomen. In de loop van de jaren heb ik natuurlijk wel petities van Amnesty getekend, maar dat was toch niet ‘the real thing’. Dit jaar kun je bij Amnesty een pakket aanvragen waarmee je toch weer brieven kunt schrijven. En dus heb ik een avond aan mijn keukentafel doorgebracht, om meerdere regeringen te vragen of ze hun burgers vrij wilden laten. Ik hoop maar dat ze mijn handschrift kunnen lezen. 😊

Hygiëne

Wist je dat er veel vrouwen zijn die geen tampons of maandverband kunnen betalen? Vreselijk, toch? Het Armoedefonds doet daar iets aan. Zij zamelen hygiëneproducten in en zorgen dat deze op de juiste plek terechtkomen. Niet alleen tampons en maandverband trouwens, maar ook zeep, shampoo, dat soort basale spullen. Ga naar www.armoedefonds.nl voor meer informatie over deze mooie actie en als je nog iets hebt liggen: stuur dat vooral op. Kan ook nog eens gratis, want het Armoedefonds betaalt jouw verzendkosten.

Wat deed ik nog meer?

Ik kocht kerstkaarten bij http://www.exlegkip.nl, maakte geld over naar goede doelen, ik schreef post naar zieke mensen, liet lieve briefjes achter op een openbare plek, in de trein liet ik een boek zwerven, ik bracht boeken naar de minibieb om de hoek, stuurde een cadeautje naar een vriendin, bedankte het kamermeisje in ons hotel in Berlijn, stuurde wat lekkers mee naar iemand die via Marktplaats iets bij me kocht… En nog wat meer.

Kortom

Het was weer een fijne maand. Hopelijk zijn de ontvangers blij, ik ben het in ieder geval. Geven voelt goed. Doe je volgend jaar ook mee? Gezellig!