Ben je er vorig jaar nog aan toegekomen? Om een donatie te doen aan een of (hey, waarom niet) meerdere goede doelen? Nee? Mooi! Want dan heb ik nog een paar tips voor je.

Waar gaat mijn geld naartoe?

Vind jij het net zo lastig als ik om het perfecte doel te vinden? Lees dan door. Dit zijn de voorwaarden waaraan ‘mijn’ goede doelen moeten voldoen:

• Het moet een kleine organisatie zijn.
• Mijn geld moet rechtstreeks naar de ontvanger gaan, het is niet bestemd voor overhead of zoiets.
• Het doel is duurzaam en dierzaam.

Zo streep ik al heel wat bestemmingen af. Maar dan zijn er nog duizenden organisaties die wel hieraan voldoen. In Nederland en daarbuiten.

Wat is de zin van mijn geld?

Wat me ook helpt, is nadenken over mijn doelen. Wat wil ik met mijn geld bereiken? Tobias Leenaert schrijft daarover in zijn boek ‘Naar een vegan wereld’. Een mooiere en leefbaardere wereld, voor iedereen. Dat wil ik.

In zijn boek vertelt Tobias dat er veel meer flexitariërs en vegetariërs zijn dan veganisten. Door hun omvang hebben flexitariërs en vegetariërs meer impact dan veganisten. Als je doel minder dierenleed is, dan kun je je dus veel beter richten op die grote groep dan op dat kleine clubje. Best logisch.

Dat deed me denken aan mijn giften. Die deed ik aan kleine clubjes. Die heel mooi werk doen, met prachtige resultaten voor de rechtstreeks betrokkenen. Maar…

Saai, maar wel resultaat

De lange termijn en mijn grote doel is daar niet zo bij gebaat. Als je dat wilt, dan moet je op een andere manier gaan schenken. Strategisch. Minder warm and fuzzy, maar wel een hoger resultaat. Op de lange termijn. Interessant.

Zo kwam ik bij de website Doneer Effectief uit. Zij leggen het zo uit:

• Voorkomen is beter dan genezen of herstellen. Dit geldt ook voor rampen en klimaatschade.
• Met een even grote gift kun je elders in de wereld vele malen meer bereiken dan lokaal of landelijk.
• We laten ons bij onze keuzes leiden door wetenschappelijk onderzoek en niet door marketing.

Klinkt goed, toch? Zo ziet hun selectieproces eruit:

Stap 1: wereldproblemen selecteren. Ze richten zich op problemen die:

1. omvangrijk zijn en waar vele levens mee te redden of te verbeteren zijn
2. nog weinig aandacht kregen, hoewel er veel “winst” te behalen is
3. uitvoerbaar en op grotere schaal toe te passen zijn.

Stap 2: Goede doelen selecteren. De criteria die hiervoor gehanteerd worden, zijn:

1. Bewezen effectiviteit
2. Kosteneffectiviteit
3. Groeipotentie
4. Transparantie

Stap 3: de beste beoordelaars kiezen

Kortom: ik was om. Deze aanpak past perfect bij mijn doelen. Geen dierenleed meer. Op kleine schaal kan ik dat natuurlijk prima zelf doen. Onder meer door mijn veganistische levensstijl. Maar die grote schaal, dat gaat mij in mijn eentje niet lukken. Daaraan kan ik wel een bijdrage leveren. Door een donatie te doen op Doneer Effectief. En dat kun jij dus ook prima doen. Als individu of met je bedrijf.

Meer weten?

Lees dan het interview met Bram Schaper, directeur van Stichting Doneer Effectief. Dat interview vind je hier: Elke dag een leven redden.

Arme varkentjes

Heb ik nu helemaal niets gedoneerd aan ‘warm & fuzzy’ organisaties? Dat kon ik natuurlijk niet over mijn hart verkrijgen. Ik heb strategisch en ‘feel good’ gedoneerd. Want het was Kerstmis, he? Ik heb ook nog een donatie gedaan aan De Varkensschuur, een kleinschalige opvang waar dieren in rust en vrede mogen leven en zichzelf mogen zijn. Mooi, he?

We hadden het er maar druk mee, de afgelopen tijd: Thanksgiving, Thanksvegan, Black Friday, Green Friday. Het was nogal wat om allemaal bij te houden op social media. Alle voors en tegens werden breed uitgemeten.

Uitspreken waar je dankbaar voor bent, een prachtig gegeven. Toch zijn er, zeker in de US, steeds meer mensen die het allemaal maar niets vinden. En dat snap ik wel.

Want mooi natuurlijk, dat de pelgrims destijds aangaven waarvoor ze dankbaar waren. Zoals de 126 paar schoenen die ze meegenomen hadden.*

Minder mooi is dat ze in de jaren daarna de oorspronkelijke Amerikaanse bewoners vrijwel allemaal over de kling joegen. En dat ze, toen ze die klus geklaard hadden en gratis personeel nodig hadden, dat uit Afrika haalden. U weet wel, met die slavenboten waar onze voorvaders ook een en ander mee te maken hadden.

Waarom zou je vieren dat je voorouders vreselijk zijn behandeld? En laten we wel wezen, voor de nazaten van deze Amerikanen is de tweeklassemaatschappij in de US nog steeds niet zo’n feest.

Hetzelfde geldt voor al die dieren die ieder jaar hun leven verliezen met Thanksgiving. Even voor het idee: ieder jaar belanden maar liefst 45 miljoen kalkoenen in de oven. En op het bord van al die dankbare mensen.

Het voelt allemaal wat ironisch. Of hypocriet. Je volproppen met dieren die een armzalig leven hebben gehad, zeggen hoe dankbaar je bent en de volgende dag naar de winkel rennen om allerlei goede deals te scoren voor spullen die je niet nodig hebt. Waar je minimaal tot aan de volgende Thanksgiving over doet om de boel af te betalen.

Dus wat nu?

We leven op het moment in ongemakkelijke, schurende tijden. Mensen geven aan waar ze ontevreden over zijn, wat anders moet. En dat is goed. Lastig, pijnlijk, vervelend. Ongezellig. Maar wel nodig.

Wat kun je doen als je het eigenlijk allemaal wel prima vindt? Als je best comfortabel op de bank zit, in je doorzonwoning met driedubbelglas en zonnepanelen?

Dan kun je je nog steeds verdiepen in de transities waar we nu met ons allen in bevinden. Verdiepen in de ander. Kijken wat je kunt betekenen. En bovendien: dit gaat ons allemaal aan. Dit is niet van de buurman, de bakker of de pakketbezorger. Maar van ons, de hele maatschappij.

Ga lezen. Zoals het interview van het FD met Zoë Papaikonomou en Kauthar Bouchallikht:

https://fd.nl/samenleving/1457975/de-ongezellige-kant-van-inclusie-en-diversiteit-op-de-werkvloer-iwk2caIGMpTo

En de column van Eva Meijer: https://www.nrc.nl/nieuws/2022/11/22/waar-we-het-over-hebben-als-we-praten-over-veganisme-a4148976

Niet gezellig, wel noodzakelijk. En stoppen met zeuren. Nu gewoon aan de bak.

** Waargebeurd verhaal. De pelgrims hadden zich niet zo goed voorbereid op hun reis naar het westen. Zo hadden ze dus honderden schoenen en laarzen bij zich, maar niets om het land te bewerken. Best een wonder dat ze het overleefd hebben.

Weet je nog, vroeger, die verrassingseieren? De chocolade was best okay, maar het ging natuurlijk om het plastic ei en de verrassing die er in zat.

Een speelgoedje waar je niet zo bar veel aan vond, maar wat je wel wilde hebben. Even mee spelen en dan lag het ergens in een hoek. Stof te happen, totdat het meemocht met het vuilnis.

Doet het je ergens aan denken? Aan ‘give aways’ misschien, goodie bags of kerstcadeaus? Blijft leuk, he, om iets te krijgen? Ook al heb je het niet nodig. Ook al heb je er al tig van in de kast liggen. En geven blijft ook goed voelen. Toch?

Maar weet je? Het hoeft niet. Je klanten iets in de mik douwen. Wat ze niet nodig hebben en wat ook nog eens niet goed is voor onze planeet. Je kunt er ook voor kiezen om het anders te doen. Om niets te laten produceren. Want hey, CO2-uitstoot en ketenverantwoordelijkheid enzo.

Met het geld dat je uitspaart, kun je iets goeds doen. Bomen planten, een micro-krediet afsluiten. Een donatie doen aan een goed doel. Iets wat past bij jou en je doelgroep.

En dat verhaal mag je best vertellen. Delen. Anderen inspireren. Wat denk je, doen?

Mooi nieuws! In 2023 heb ik meer ruimte voor nieuwe opdrachten.

Je kunt bij mij terecht voor projecten op het gebied van communicatie en storytelling. Ik werk met duurzame en dierzame organisaties en bedrijven.

Meer weten over mij en mijn werk? Kijk even rond op mijn website of op LinkedIn, daar ben ik ook regelmatig te vinden.

Koffie drinken? Stuur een bericht. Dat kan via mijn contactpagina of naar mirjam@mirjamvanelst.com.

Mijn foto is trouwens gemaakt door Michiel Heijmans, waarvoor dank!

Wandelcoach Hester Sybrandi schreef deze fijne review over onze samenwerking:

Mirjam hielp mij in een mooie training om (nog) meer feeling met bloggen te krijgen. Ik ben wel een talig mens en hou ook wel van spelen met woorden, maar liep toch weleens vast.

Met behulp van een aantal leuke oefeningen om de woorden “los te maken” en een methodiek hielp ze me om datgene wat ik deed effectiever te gaan doen.

Het helpt me echt; het schrijfproces in een paar logische stappen in te delen. Ik merk dat dat de creativiteit ondersteunt. En Mirjam heeft me dat met veel enthousiasme en humor bijgebracht.

Ik heb nu een beter beeld van hoe ik bloggen nog beter kan inzetten op mijn website. Het is iets minder “organisch” (als loopbaanwandelcoach hou ik daar uiteraard wel van; van iets dat min of meer spontaan “groeit”) en “we zien wel” en meer op basis van een aantal bewuste keuzes.

Het heeft me geleerd van hoe ik met zo’n “stappenplan” betere blogs kan maken en dat is fijn. En dat organische: ik hoop er steeds wat beter in te worden; groei heeft tijd nodig.”

Wil jij ook beter schrijven? Makkelijker je creativiteit aanboren? En ook makkelijker op onderwerpen komen voor onder meer blogs?

Het komt allemaal aan bod in mijn training, waarin ik structuur en creativiteit combineer. Unieke combi, al zeg ik het zelf.

Meer weten? Ga naar mijn contactpagina en vul daar het formulier in. Of mail naar mirjam@mirjamvanelst.com. Ik hoor graag van je!

Ketenverantwoordelijkheid. Een begrip waar ik me steeds meer mee bezighoud. Of in ieder geval, waar ik steeds meer over nadenk.

Wat is het precies?

Jij bent als individu, maar ook als bedrijf natuurlijk niet alleen op deze wereld. We staan allemaal met elkaar in verbinding. Onze acties hebben impact op het leven van anderen.
 
Wat concreter:
Stel: je koopt een paar sokken. Dat kun je natuurlijk doen bij de eerste de winkel die je tegenkomt. Bij een grote keten of bij het zaakje van die kleine ondernemer bij jou om de hoek. Misschien wil je wel perse sokken van de andere kant van de wereld. Kan allemaal.

Onderzoek

Doe je dan research naar die verkopers? Weet je waar zij hun materialen vandaan halen? Wie jouw sokken daadwerkelijk gemaakt heeft? Zijn die sokken van wol? Hoe zijn dan de schapen behandeld van wie die wol afkomstig is?
 
Voor bedrijven geldt natuurlijk hetzelfde. Waar zijn jouw grondstoffen gemaakt? Is daar kinderarbeid bij betrokken? Slavernij? Hoe schoon wordt er gewerkt bij die bedrijven? Hoe gaan ze om met hun uitstoot?

Jouw zaken
Want het is natuurlijk fantastisch dat jij je zaakjes prima in orde hebt. Er even vanuit gaande dat dat het geval is. Maar ook met andere ketens in de ketting horen we rekening te houden. Weten hoe het allemaal precies zit. En daar actie op ondernemen.
 
Overdreven?

Een beetje overdreven allemaal? Nee. Ketenverantwoordelijk nemen is gewoon onze morele verplichting. En dat niet alleen, jouw klanten, oftewel de volgende keten, gaan erom vragen. Als ze het nog niet doen. Toch wel erg handig om dan de boel op te orde te hebben.

Dus: wil je hiermee aan de slag? En er goed en duurzaam over communiceren? Neem dan contact met me op. Je kunt me hierhttps://mirjamvanelst.com/contact/ een bericht sturen of op mirjam@mirjamvanelst.com. Dan maken we een afspraak. Ik spreek je graag!

Een tijd geleden deelde ik op LinkedIn hoe ik mijn bedrijf zo duurzaam en dierzaam mogelijk run. Want als ik roep dat ik duurzame ondernemers en organisaties help met mijn diensten, dan moet ik natuurlijk ook duurzaam ondernemen. Walk the talk, zeg maar.

Op die post ontving ik mooie aanraders en toevoegingen. En die deel ik graag met jullie. Komen ze!

* De app Too good to go gebruiken om zo voedselverspilling tegen te gaan. Over deze app schreef ik al een blog, dat vind je hier: https://mirjamvanelst.com/too-good-to-go-lets-try/
* Ook je badkamer kun je verduurzamen, zo kun je een shampooblok gebruiken en een mineralenstick als deodorant.
* Toe aan een nieuwe laptop en telefoon? Koop die dan refurbished en in het geval van je telefoon: koop een Fairphone.
* Leg zonnepanelen op je dak, plaats een regenton en vang regenwater op.
* Verminder je dataverbruik, gooi mails, apps en foto’s weg.
* Koop goede kleding, geen fast fashion.
* Neem kippen, zodat je nooit meer eten hoeft weg te gooien.

Toffe tips! Mijn telefoon en mijn laptop staan allebei op de nominatie om dit jaar vervangen te worden, dus daar ga ik zeker mee aan de slag. En dat dataverbruik… Dat is ook echt wel een dingetje. Of zeg maar gerust: ding. Punt van aandacht dus.

Heb je aan- of toevoegingen? Laat ze hieronder achter.

Ik hoor en zie vaak opmerkingen over verpakkingsmateriaal. En dat is ook belangrijk, daar moeten we mee aan de slag. Minder gebruiken en meer recyclen.

Maar… als je echt een flinke impact wil maken met je voedsel, dan kun je beter ergens anders beginnen. Babette Porcelijn heeft dit heel inzichtelijk gemaakt met haar keuzeboom die je op de foto ziet.

Als je echte stappen wil zetten, kijk dan naar het eten op je bord. Plantaardig eten in plaats van dierlijk materiaal. Daarna las je vaker een kliekjesdag aan en ga je misschien minder kopen en koken. Om zo minder weg te gooien. De rest kun je zelf wel lezen, he? 😊

Nog even over de duidelijkheid: dat verpakkingsmateriaal, dat zit dus helemaal aan de puntjes van de takken van de boom. Dus ja: het is nog steeds belangrijk om minder of liefst geen verpakkingen te gebruiken.

Maar als je grote stappen wil zetten (en wie wil dat nou niet?), focus dan op de stam van de keuzeboom. Fijne dag!

Ik gaf het al aan: ik ben een duurzame en dierzame tekstschrijver en communicatiespecialist. Dan moet ik mijn bedrijf natuurlijk ook op een duurzame manier runnen. Want hey, walk the talk, he?

Hoe ik dat doe?
• Ik werk zoveel mogelijk thuis.
• Dat huis is geïsoleerd en heeft dubbel glas.
• Ik ben zuinig met gas, mijn verwarming staat zo lang mogelijk uit. Alleen de ruimtes waar de Chief Relaxation Officer en ik zijn, worden verwarmd.
• Ik print zo min mogelijk. Als ik dan toch iets moet printen, dan doe ik dat op gerecycled papier dat niet gebleekt is.
• Mijn meubilair koop ik zoveel mogelijk tweedehands.
• De lunch die hier geserveerd wordt is veganistisch. Het ontbijt en het diner ook, trouwens.
• Net als de melk in mijn biologische koffie.
• En die toffe mok? Van de kringloop!

En ja, ik weet het, het zijn maar kleine druppeltjes op een hele grote gloeiend hete plaat. Maar als we dat nu met ons allen doen? Want dan zijn het heel veel druppels.

En heb je nog meer druppels die ik kan toevoegen? Ik hoor het graag!