Thanksgiving, Thanksvegan, Black & Green Friday
We hadden het er maar druk mee, de afgelopen tijd: Thanksgiving, Thanksvegan, Black Friday, Green Friday. Het was nogal wat om allemaal bij te houden op social media. Alle voors en tegens werden breed uitgemeten.
Uitspreken waar je dankbaar voor bent, een prachtig gegeven. Toch zijn er, zeker in de US, steeds meer mensen die het allemaal maar niets vinden. En dat snap ik wel.
Want mooi natuurlijk, dat de pelgrims destijds aangaven waarvoor ze dankbaar waren. Zoals de 126 paar schoenen die ze meegenomen hadden.*
Minder mooi is dat ze in de jaren daarna de oorspronkelijke Amerikaanse bewoners vrijwel allemaal over de kling joegen. En dat ze, toen ze die klus geklaard hadden en gratis personeel nodig hadden, dat uit Afrika haalden. U weet wel, met die slavenboten waar onze voorvaders ook een en ander mee te maken hadden.
Waarom zou je vieren dat je voorouders vreselijk zijn behandeld? En laten we wel wezen, voor de nazaten van deze Amerikanen is de tweeklassemaatschappij in de US nog steeds niet zo’n feest.
Hetzelfde geldt voor al die dieren die ieder jaar hun leven verliezen met Thanksgiving. Even voor het idee: ieder jaar belanden maar liefst 45 miljoen kalkoenen in de oven. En op het bord van al die dankbare mensen.
Het voelt allemaal wat ironisch. Of hypocriet. Je volproppen met dieren die een armzalig leven hebben gehad, zeggen hoe dankbaar je bent en de volgende dag naar de winkel rennen om allerlei goede deals te scoren voor spullen die je niet nodig hebt. Waar je minimaal tot aan de volgende Thanksgiving over doet om de boel af te betalen.
Dus wat nu?
We leven op het moment in ongemakkelijke, schurende tijden. Mensen geven aan waar ze ontevreden over zijn, wat anders moet. En dat is goed. Lastig, pijnlijk, vervelend. Ongezellig. Maar wel nodig.
Wat kun je doen als je het eigenlijk allemaal wel prima vindt? Als je best comfortabel op de bank zit, in je doorzonwoning met driedubbelglas en zonnepanelen?
Dan kun je je nog steeds verdiepen in de transities waar we nu met ons allen in bevinden. Verdiepen in de ander. Kijken wat je kunt betekenen. En bovendien: dit gaat ons allemaal aan. Dit is niet van de buurman, de bakker of de pakketbezorger. Maar van ons, de hele maatschappij.
Ga lezen. Zoals het interview van het FD met Zoë Papaikonomou en Kauthar Bouchallikht:
En de column van Eva Meijer: https://www.nrc.nl/nieuws/2022/11/22/waar-we-het-over-hebben-als-we-praten-over-veganisme-a4148976
Niet gezellig, wel noodzakelijk. En stoppen met zeuren. Nu gewoon aan de bak.
** Waargebeurd verhaal. De pelgrims hadden zich niet zo goed voorbereid op hun reis naar het westen. Zo hadden ze dus honderden schoenen en laarzen bij zich, maar niets om het land te bewerken. Best een wonder dat ze het overleefd hebben.