De gemiddelde levensduur van een mens is absurd, belachelijk, beledigend kort. Als je aanneemt dat je tot je tachtigste zult leven, dan heb je net iets meer dan vierduizend weken de tijd om er iets van te maken. Helaas is dit tegenwoordig lastiger dan ooit: we zijn drukdrukduk, staren ons blind op productiviteit en zoeken naar zingeving in onze vakanties. Maar ondertussen zijn we een belachelijk groot deel van ons leven gehaast en gestrest. Tijd voor een nieuwe visie op tijd! In ‘4000 weken’ laat Oliver Burkeman zien hoe je een betekenisvol leven leeft waarin je de eindigheid omarmt. Het resultaat: een totaal andere beleving van tijd, waardoor je bewust en met plezier jouw 4000 weken kunt benutten. ‘4000 weken’ laat je zien hoe je:
- Het ultieme gevoel van ‘deep time’ kunt ervaren.
- Om kunt gaan met afleiding (van binnenuit en van buitenaf).
- Meer tijd hebt als je er guller mee omgaat.
- Beter kiest waar je je tijd aan besteedt.
- Viert dat alles eindig en beperkt is.
Als perfectionistische control freak met enorm veel verschillende interesses sprong ik een behoorlijk groot gat in de lucht toen ‘4000 weken’ op mijn deurmat viel. Eindelijk zou ik leren hoe ik het beste met mijn 24 uur in de dag om kon gaan! Want laten we wel wezen: 24 uur is veel te weinig voor alle dingen die ik moet en wil doen. Natuurlijk weet ik wel dat als ik het dubbele tot mijn beschikking zou hebben, ik nog steeds tijd te kort zou hebben. Want: so many things to do, so little time… Maar goed. Aan de slag, mensen!
Little did I know…
Mr. Burkeman maakte al gauw korte metten met mijn plannen. Want ja, er is heel veel te doen. Maar dat gaat gewoon niet lukken. We hebben 4000 weken tot onze beschikking (als we mazzel hebben) en daar moeten we het mee doen. Natuurlijk kunnen we proberen om al onze taken en wensen en plichten in die 4000 weken te proppen, maar:
- Daar worden we niet gelukkig van.
- Dat gaat toch never nooit niet lukken.
Waarom gaat dat niet lukken? Omdat er voor iedere taak die we van onze lijst afkruisen, er meerdere voor terugkomen. In onze maatschappij is het normaal om het druk te hebben. Dus zodra er een gat vult in onze activiteiten, zoeken we wel weer iets nieuws. Of vindt iemand anders dat ze nog wel een taakje voor ons hebben. Bijvoorbeeld.
En waarom worden we daar niet gelukkig van? Nou… Misschien wel omdat veel van die dingen geen hartenwensen zijn. Omdat we ze niet zelf willen. Maar omdat ze ons opgelegd worden. Laten we zelf gebeuren, natuurlijk, maar toch. Op een gegeven moment zitten we vast. Denken we.
Oliver Burkeman legt ook uit dat onze focus op drukdrukdruk niet zo handig is. Want we mailen, appen en werken ons te pletter, maar waarvoor eigenlijk? Zodat we morgen/overmorgen/volgend jaar* gezonder/gelukkiger/rijker* zijn? Maar hoe zit dat met nu? Waarom werken we zo hard voor die beloning die misschien nooit komt? Waarom onszelf niet nu al belonen?
Dat zijn natuurlijk hele goede vragen. Mr. Burkeman laat duidelijk zien wat zijn mening is en zet je zo aan het denken. Over je eigen 4000 weken en hoe je die wilt invullen. En ook hoe je ze nu invult. Zit daar een discrepantie in? Zou zomaar kunnen, he? Dan heb je nu misschien wel nog een item op je takenlijstje. Minder doen dus!
*doorkruisen waar niet van toepassing