Hi, een bloemetje voor jou! Omdat ik het zo leuk vind dat je hier bent en mijn blog leest! Hartstikke tof natuurlijk, dat schrijven en bloggen, maar ook fijn dat er mensen aan de andere kant zijn. Hallo! Zwaai zwaai!

En, fijne Moederdag gehad? Ik ben er zelf niet zo kapot van, het voelt toch altijd als een verplichting, braaf naar de mams met een bos bloemen. Gelukkig is er de laatste tijd steeds meer aandacht voor de mensen die geen moeder meer hebben, of een moeder met wie het contact slecht is. Of die zelf heel graag moeder hadden willen worden, maar bij wie dat niet gelukt is.

Dit jaar hadden we dus een verplichting minder. In verband met Corona he? Niet omdat mijn moeder er niet meer is. Als cadeau kreeg ze… niets. Nou ja, niet helemaal niets. Ze kreeg een hele mooie kaart (die ze volgens mij nog zelf voor me geknutseld heeft :)) en een gestrijkkraald viooltje. Want dat zijn haar lievelingsbloemen.

Ik heb een tijd terug besloten om dit jaar niets / zo min mogelijk nieuws te kopen. Omdat er al zoveel spullen op de wereld zijn en ik heel veel leuk vind, maar niet alles zelf hoef te hebben. Zo had ik ooit allerlei gereedschap voor in de tuin, heel leuk op zich, was nog van mijn vader geweest. Maar ja, bepaald geen groene vingers hiero. Dus weggegeven. Een paar jaar geleden heb ik mijn tuin laten opknappen en heel stom, ik heb me laten ompraten door de tuinman. Want ik wilde alleen maar tegels. Vanwege die groene vingers die ik niet heb. Maar…

Toch maar groenstroken laten maken. Want ik had zulke mooie hortensia’s, zonde om die zomaar in de kliko te gooien. Alleen… Een van de prachtige hortensia’s moest verhuizen omdat hij anders niet in de strook paste. Die is dus inmiddels hartstikke dood. En verder ben ik enorm goed in het kweken van onkruid. Wat natuurlijk enorm subjectief is, want het zijn ook gewoon planten. En vlinders en bijen zijn helemaal in hun nopjes met mijn paardenbloemen. Net zoals ik heel blij ben met verse munt in mijn thee. Een beetje minder was ook goed geweest, maar ach.

Nu was het toch tijd om iets in de tuin te gaan doen. Want leuk om tijdens de coronacrisis buiten de box te gaan. Ik had al een paar jaar een zakje bloemzaden (heet dat zo?) liggen, uitermate geschikt om uit die doos te komen. En heel fijn voor de bijen! Bovendien, wat moet je anders met je tijd. Behalve chocolade en chips etend Netflix kijken. Moest alleen de tuin ‘even’ geschoffeld worden. Schoffel van de buurvrouw geleend, want ja, al mijn gereedschap staat nu in iemand anders z’n tuin. Dat viel toch een beetje tegen. In mijn verbeelding ging dat schoffelen aanzienlijk sneller dan in het echt. En in mijn verbeelding had ik ook wat minder spierpijn. Oeps.

Maar goed, enkele uren (verdeeld over enkele dagen, het moet wel leuk blijven) zag de tuin er een stuk beter uit. Helaas stond er toch nog onkruid in en kon het bijen- en vlindermengsel nog steeds de tuin niet in. Ja, had natuurlijk wel gekund… Maar het leek beter om toch nog ‘iets’ met de grond te doen. Dat bleek verticuteren. Verticuteerharkgereedschapding aangeschaft voor maar liefst 3.95 Euro bij Het Goed.

Want hey, we mochten weer naar de kringloop! Waar sommige andere klanten helaas toch erg veel aandacht voor hun telefoon hadden en daardoor zorgeloos de winkel doorbanjerden. En weer andere klanten zo in het aanbod van de winkel opgingen dat het leek alsof ze de coronamaatregelen even vergeten waren. Maar goed, mijn trip was ook niet echt heel erg essentieel. Tenzij je strijkkralen en knikkers een eerste levensbehoefte vindt, maar dat verwacht ik niet.

Dus… Om een lang verhaal kort te maken: ik koop steeds minder want goed voor het milieu en voor mijn portemonnee, de tuin is bijna af (het mengsel ligt in de grond, klaar om prachtige bloemetjes te worden) en mijn moeder kreeg van ons geld voor Moederdag. Althans, we doneerden geld aan een Spaanse stichting die zielige hondjes opvangt. Zodat Agatha, een naamgenootje van mijn moeder, weer een tijdje brokjes in haar maagje heeft. Ze, mijn moeder dus, vond het wel lollig. Heel enthousiast leek ze niet, maar goed, dan krijgt ze volgend jaar ze wel weer badschuim. 😉

Oh ja, als je wilde weten wat ik met die knikkers ging doen, dit dus. Een drinkgelegenheid voor vlinders! Het is niet zo goed op de foto te zien, maar er ligt water tussen de knikkers. En het is nog decoratief ook. Vind ik dan toch. Enjoy! X