Hoe fijn zou het zijn om even niet aan Covid-19 en zijn akelige consequenties te denken? Maar het gaat gewoon niet, ons hele leven staat in het teken van Corona. Alle berichten op social media gaan erover, of het nu op een positieve manier is of een negatieve. Positief? Ja, RAK-acties enzo. Of de verzoeken om je lievelingsliedje, boek, natuurgebied etc te delen.
Dronken wandelen
Onze MP heeft ons natuurlijk vriendelijk verzocht om binnen te blijven en de keren dat ik met Josje naar buiten ga, bewaak ik die anderhalve meter als een waakhond met een stroomband. Het komt er dus op neer dat ik een soort dronkemanswandeling heb ontwikkeld, omdat ik blijkbaar degene ben die aan de kant moet. De hele tijd. Zucht.
Op zich kan ik prima leven met onze ‘social lockdown’. Nu kan ik gelukkig nog steeds mijn rondje rennen en met Josje wandelen. Dat doe ik het liefste ‘s ochtends vroeg, om zo min mogelijk mensen tegen te komen. Boodschappen doe ik ook niet vaak, maar dan haal ik wel zo veel mogelijk in 1 keer. Als we net als in Spanje en Italië de deur echt helemaal niet meer uit zouden mogen, zou ik er meer moeite mee hebben. Maar hopen dat iedereen zich aan de regels gaat houden, dan houden we het hopelijk bij deze maatregelen.
Heel veel lezen
Maar nu heb ik natuurlijk nog meer tijd om te lezen! Hoewel ik ook flink druk ben met berenjachten, het schilderen van regenbogen, selfies maken, post versturen en Josje’s nieuwe Insta account. Dat is trouwens @josjethepug. Ja ja, allemaal heel belangrijk. Voordat ik het vergeet: ik ben bezig met een film10daagse en daarvoor heb ik een selfie stick gekocht. Erg he? Echt, naast bungy jumpen was dat toch echt een van de dingen die ik never ever zou doen: met een selfie stick lopen.
Maar goed. Ik heb dus een paar filmpjes gemaakt. Dit was een van eerste probeersels, gezellig samen met Josje:
Feelgood
Oh ja, ik wilde jullie eigenlijk vertellen wat ik deze maand heb gelezen. Vandaar de titel van dit blog. 🙂 Mijn boeken moeten nu wel een behoorlijk hoog ‘feelgood’ niveau hebben. Hele serieuze zaken kunnen me nu niet bekoren, net zomin als boeken waar ik van moet huilen. Nu ligt die lat bij mij altijd al wat lager dan bij de gemiddelde medemens, maar toch.
Internationale Vrouwendag
Dus… I proudly present: mijn gelezen boeken! Ik wilde trouwens ook alleen maar boeken van vrouwelijke auteurs lezen deze maand. Omdat het in Amerika Women’s Month is. Vanwege Internationale Vrouwendag. Dat is me heel aardig gelukt. ‘Hardlopen met Sherman’ is natuurlijk een uitzondering, maar dat is een recensie-exemplaar. Het blog daarover kun je binnenkort op Ogma lezen. En natuurlijk maakte ik een uitzondering voor Alexander McCall Smith. Want als er iets feelgood is… En dat huilen… Tja.
Tijd besparen
Ik had geen zin om een heel verhaal te typen, dus nam ik weer een filmpje op. Met selfie stick. Ik kan je vertellen, dat valt nog niet mee, hoor. Want je moet in de camera praten (joh!), geen rare bekken trekken, je haar moet enigszins acceptabel zitten, je moet iets lolligs aan, geen rare versprekingen maken, de buren moet de muziek niet te hard hebben aanstaan, je moet je mooie secretaire opruimen en en en… Met dit als resultaat. Enjoy.
Fijne week mensen, ik hoop dat alles goed met jullie gaat en blijft gaan. X