Bookreview ‘Het Happy 2050 Scenario’ van Babette Porcelijn

Onlangs las ik ‘Het Happy 2050 Scenario’ van Babette Porcelijn. Porcelijn is een van de luidste stemmen in duurzaamheidsland. In 2022 werd ze door LinkedIn uitgeroepen tot top voice op het gebied van klimaat en duurzaamheid. Met haar non-profit organisatie Think Big Act Now wil ze mensen op weg helpen naar een gelukkige, duurzame toekomst. Voor iedereen. ‘Het Happy 2050 Scenario’ is daarmee heel erg relevant en van nu.

Duurzaamheid, verborgen impact, al die transities waar we nu in zitten, het is allemaal niet bepaald lichte kost. En toch ligt het iedere dag op ons bordje. Er moet zo ongelooflijk veel gebeuren, hoe gaan we dat doen? Hoe krijgen we iedereen mee? En, hoe communiceren we daarover? Soms zou ik het liefst met een grote zak chips onder mijn dekbed duiken.

Gelukkig is er met alle verhalen over greenwashing ook veel oprechts mogelijk. Babette Porcelijn geeft in ‘Het Happy 2050 Scenario’ handvatten voor organisaties die zich bezighouden met duurzaamheid. Babette is van oorsprong designer, daardoor weet ze ingewikkelde informatie heel helder in beeld om te zetten. Waardoor die materie veel toegankelijker wordt.

Alles wat je kunt doen voor een gelukkige wereld

In ‘Het Happy 2050 Scenario’ laat Porcelijn zien hoe wij onze wereld runnen. Dat gaat helaas bepaald niet goed. Ze laat ook zien wat we daaraan kunnen doen. De ondertitel van het boek is ‘alles wat je kunt doen voor een gelukkige wereld’. Dat geeft de burger moed.

Duurzaamheidsgoeroe Babette Porcelijn weet raad

Gelukkig weet Babette dus raad. Ze kijkt niet weg. Sterker nog, ze laat een heel fel licht schijnen op allerlei activiteiten die niet okay zijn. Zoals corruptie, kinderarbeid en moderne slavernij. Praktijken waar iedereen tegen is. In principe. Maar die we wel gedogen. Waar we onze ogen voor sluiten. Uit onmacht, of onwetendheid. Of omdat we geen oplossing weten. Maar wel graag een nieuwe telefoon willen, om maar iets te noemen.

Mijnbouw is vervuilend en niet duurzaam

Een voorbeeld van zo’n praktijk is de mijnbouw. De mijnbouw is enorm vervuilend. En er komt slavernij bij voor, en kinderarbeid. Op dit moment kunnen we nog niet zonder mijnbouw. Maar zoals Porcelijn aangeeft, we hoeven niet perse op deze manier door te gaan. We hebben opties. Gelukkig.

Hoe maken we de mijnbouw minder vervuilend?

Zo kunnen mijnen een spaarpot aanleggen voor de sluiting van de mijn. Als een mijnbouwbedrijf nu failliet gaat, blijven de restproducten over. Deze worden niet opgeruimd. Met zo’n spaarpot kan dat gefinancierd worden. We kunnen grondstoffen uit het afval van de mijnbouw winnen. Vloeibaar afval kan ingedroogd worden. Daardoor wordt de kans kleiner dat er gif weglekt naar het grondwater. Waterzuiveringsinstallaties plaatsen is ook nog een optie. Zo kan vervuild proceswater gezuiverd worden van zware metalen en gifstoffen. Op de plek van de vervuiling.

Wat kan ik als burger doen tegen de mijnbouw?

Ik had niet verwacht dat ik, als individu, iets zou kunnen bijdragen. Maar dat kan ik dus wel. Dat vind ik een van de sterke punten van dit boek. Porcelijn laat duidelijk zien welke rol wij allemaal kunnen spelen.

Wat is dat dan? Minder consumeren. Zo min mogelijk nieuwe elektronische producten en auto’s kopen. Eerst kijken of je huidige product te repareren is. Gaat dat niet? Koop dan een tweedehands item. Vermijd onnodig bouwen en verbouwen. Is die badkamer of keuken echt aan vervanging toe of is het gewoon je smaak niet? Bespaar zoveel mogelijk op energieverbruik. Als we onze vraag naar energie verkleinen, dan hoeft er minder energie-infrastructuur aangelegd te worden. En dat is winst.

Slagkracht, oftewel: hoe gaan we dit nu aanpakken?

‘Het Happy 2050 Scenario’ eindigt met ‘slagkracht’. De slagkracht die wij als crew hebben. De acties die wij kunnen nemen om dat scenario, een gelukkige en gezonde wereld in 2050 te bereiken. Zodat wij, met ons allen, als een grote vloot zeilbootjes het huidige systeem vlot kunnen trekken.

Wist je trouwens dat je 25% van de bevolking nodig hebt om een systeem definitief en onomkeerbaar te laten kantelen? Dat zegt Jan Rotmans, professor transitiekunde. Volgens hem duurt het vrij lang voordat je die 25% bereikt hebt, maar als je dat voor elkaar hebt gekregen, dan gaat de resterende 75% vrij snel om. Omdat de transitie dan in een stroomversnelling komt. Rotmans schat dat zo’n 20% van de Nederlanders een duurzame leefstijl nastreeft. Dat biedt hoop!

De leefregels van Porcelijn

En Porcelijn geeft leefregels. Het zijn vuistregels voor de crew, voor ons dus, om dat ‘Happy 2050 Scenario’ te bewerkstelligen. Dit zin de leefregels die Porcelijn geformuleerd heeft:

GELUK – ga voor een waardig, waardevol leven voor jezelf en anderen

WELZIJN – zorg voor een veilige basis, leef gezond, werk samen, onderhoud contacten, ga voor je bliss en blijf leren

GELIJKE KANSEN – koop slaafvrij, fair trade en fair chain, help kansarmen in hun kracht te gaan staan, wees integer en verzet je tegen corruptie, gebruik geen drugs

ECONOMIE – gebruik je geld voor een happy 2050, betaal belasting, betaal de echte prijs, maak geen schulden, zet je geld bij een happy 2050 proof financiële instelling

NATUURLIJKE HULPBRONNEN – consumeer binnen de draagkracht: focus op ontspullen, plantaardig eten, schoon vervoer en een kleiner duurzaam huis; doe met  minder en voorkom verspilling.

BELEID – kies! Stem op een happy 2050 proof partij, of word zelf actief voor een happy 2050 beleid.

DE CREW – gebruik je slagkracht en bouw mee aan een happy 2050, inspireer anderen, leef het voor, wees nieuwsgierig en geniet ervan.

VEILIGE PLANEET – zet je in voor een levende planeet, voorkom schade aan milieu, klimaat en natuur, creëer groen, plant veel bomen, bescherm natuur.

‘Het Happy 2050 Scenario’ is een must-read

Babette Porcelijn heeft met veel liefde, passie en tijd aan dit boek gewerkt. En dat is te merken. De ruim 500 pagina’s staan boordevol informatie. Porcelijn weet ontoegankelijke informatie toch toegankelijk te maken. Knap gedaan. ‘Het Happy 2050 Scenario’ is een fantastisch hulpmiddel om jezelf te informeren. Het boek geeft concrete handvatten, maar Babette durft ook te dromen. En te inspireren.

Porcelijn kreeg het voor elkaar, om mijn drive weer terug te brengen. Met ‘Het Happy 2050 Scenario’ zwengelt ze mijn vuur weer aan. Ik heb zin om mijn schouders onder dat hele grote item van duurzaamheid te zetten. Niks geen zak chips dus, maar de wereld in. We hebben maar een paar anderen nodig voordat het omslagpunt komt. Ik heb er zin in.

Hoe kun jij in je werk meer doen met duurzaamheid? En hoe kun je de impact die je nu al hebt met je werk, laten zien aan je omgeving? Dat is waar ik je bij help. Door bijvoorbeeld jouw goede initiatieven te vertalen naar mooie teksten en aanwezigheid in de wereld.

Meer weten? Neem contact met me op.

Recensie: Stille aarde – Dave Goulson


Het boek 'Stille Aarde' van Dave Goulson ligt op een houten kratje. Om het kratje en het boek heen staan planten en liggen groene bladeren. De zon schijnt. Het boek is blauw, geel, wit en groen gekleurd.

‘Stille aarde’ is het nieuwste boek van Dave Goulson. Insecten zijn essentieel voor het leven zoals wij dat kennen. Wereldwijd dalen hun aantallen snel en één ding is zeker: zonder insecten stort alles in. Ruim driekwart van onze belangrijkste voedselgewassen wordt bestoven door wilde insecten. En talloze dieren (die weer als voedsel dienen voor talloze andere dieren) zijn voor hun voedsel afhankelijk van insecten. Kortom: hun uitsterven heeft desastreuze gevolgen voor de hele voedselketen.

‘Stille aarde’ is een liefdesverklaring aan de insectenwereld, maar ook een opzwepend manifest voor een groenere planeet en een oproep tot ingrijpende verandering op elk niveau – in het overheidsbeleid, de landbouw, de industrie en in onze eigen huizen en tuinen. Hoewel de tijd dringt, is het nog niet te laat voor insectenpopulaties om te herstellen. We voelen ons misschien machteloos bij veel van de milieuproblemen die aan onze horizon opdoemen, maar Goulson laat in dit boek zien hoe we allemaal eenvoudige stappen kunnen zetten om insecten te helpen hun (en onze) vernietiging tegen te gaan.

Waarom is het zo belangrijk dat we de insecten niet laten uitsterven? Er zijn toch miljoenen soorten? En daar hebben er toch plenty van? Gaan we die missen? Waarom moeten we spinnen, wespen en muggen beschermen? We hebben er toch alleen maar last van? Dat legt Dave Goulson allemaal uit in ‘Stille Aarde’. Dat en nog veel meer, geloof me.

Details

Het duurde even voordat hommelliefhebber Goulson me te pakken had, want wat houdt de goede man van details. In iedere zin werd ik met de meest minutieuze details van de levens van beesten om de oren geslagen. En dat waren dan dieren met de meest bijzondere namen waar ik nog nooit van gehoord had.

Nog meer details

Voorbeeldje? Komtie. Heb jij wel eens een schuimbeestje in je tuin gezien, een schietmot of wellicht de grauwe klauwgier? Dat bedoel ik. Op iedere pagina, serieus, in iedere regel lees je hoe graag Goulson deze dieren wil beschermen. Hij is enorm begaan met ze begaan en supergepassioneerd. Waardoor ik toch door bleef lezen, want ik houd ook van details. En van de natuur. Gas op die lolly, dus. En met succes, beetje bij beetje begon ik me ook voor deze beestjes te bekommeren. Doettie goed, die Goulson.

4 redenen om van insecten te houden

Okay, Goulson legt dus uit waarom insecten zo belangrijk zijn. Ik doe mijn best om zijn woorden te reproduceren:

  1. Insecten bestuiven bloemen. Zonder bloemen geen eten voor den mensch. In theorie zouden wij mensen zelf onze bloemen kunnen bestuiven. Sterker nog, dat gebeurt al in bepaalde delen van de wereld. Omdat wij de beessies daaro hebben laten uitsterven. Niet wenselijk natuurlijk.
  2. Insecten worden door andere dieren gegeten. En die dieren worden weer door andere dieren gegeten en uiteindelijk eten wij tweebeners die dieren op. Een tweede reden waarom het niet handig is om insecten te laten uitsterven, willen wij als diersoort overleven.
  3. De bovenstaande redenen zijn natuurlijk best egoïstisch. Hebben dieren soms geen bestaansrecht als ze niet nuttig zijn voor ons? Inderdaad, zegt Dave Coulson, dat is nogal egocentrisch van ons. Dieren hoeven niet nuttig te zijn, ze mogen ook gewoon mooi en interessant etcetera zijn.
  4. Reden 3 stelt nog steeds de mens centraal. Waarom zou een dier of nuttig of voor ons vermaak op deze wereld zijn? Om ons te dienen, dus? Moeten wij daar altijd een waarde oordeel aan hangen? Nee, zegt Coulson. Wij mensen en dieren horen naast elkaar te bestaan. En als wij, de mensapen met duimen, een andere diersoort kunnen beschermen, dan horen we dat te doen. Omdat dat zo hoort. Compassie, weet je wel.

Mijn oordeel

Wat leer je allemaal van ‘Stille Aarde’? Nou, het bovenstaande dus. En heel veel meer. Zoals hoe we onze mooie Moeder Aarde in het verleden bijna om zeep hebben geholpen. Wat we nu nog steeds niet goed doen, want pakken we het nog steeds niet bar handig aan. Maar gelukkig vertelt Goulson ook wat we nog wel kunnen doen.

Kortom: altijd al meer willen weten over hele kleine diertjes, over de natuur en klimaatverandering? Lees dan dit boek. Het is beslist geen lichte kost, maar het is jouw tijd en energie zo waard. Goulson is zo gepassioneerd over die kruipende, prikkende en stekende ‘critters’ en dus over onze aarde en onze toekomst, daar moet je hem gewoon voor belonen. Door dit boek te kopen en te lezen. Echt waar. Doen, hoor! En stoppen met beestjes doodmaken. Dood aan de vliegenmepper.

Recensie: Dog.Eat.Plant – Lisette Kreischer

Dé wetenschappelijk onderbouwde gids om je hond veilig en liefdevol naar een plantaardig dieet te laten overschakelen. Laat je door Dog.Eat.Plant. inspireren tot een diervriendelijk dieet voor je trouwe viervoeter. Op dit moment heeft de hondenvoer industrie een substantiële impact op ons klimaat. En is verantwoordelijk voor veel dierenleed. Dat kan echt anders! Dog.Eat.Plant. helpt je om je hond de voeding te geven die lekker, gezond én diervriendelijk is, op basis van het nieuwste wetenschappelijke onderzoek. Vegan auteur Lisette Kreischer schreef samen met expert Rick Scholtes een boek dat een duidelijk overzicht geeft van wat jouw hond nodig heeft op gebied van voedingsstoffen en biedt 10 lekkere recepten om zelf mee aan de slag te gaan. Hiervoor riepen ze de hulp in van (inter)nationale wetenschappers, dierenartsen en specialisten.

Stoppen met je hond vlees te geven? Dat kan toch niet? Zelf eet ik al ruim 15 jaar vegetarisch. En toch heb ik nooit echt overwogen mijn honden plantaardig voer te geven. Want ze zijn carnivoren, ze stammen immers van wolven af. En ze vinden het lekker. Zielig, om het ze dan te ontzeggen. Of niet?

Zielig

Nou… over dat zielig hebben we het zo meteen. Honden zijn geen carnivoren, maar omnivoren. Ze eten dus alles. Ja, vlees, maar ook groentes. Ze stammen weliswaar af van wolven, maar dat betekent niet automatisch dat ze vlees nodig hebben in hun dieet. En als ik naar mijn honden kijk, die bijna mijn vingers eraf bijten om hun komkommer en appel in ontvangst te nemen, dan vinden ze dat net zo lekker als hun brokken. Die dus nog wel uit dierlijke producten bestaan.  

Zielig, om je huisdier iets te ontnemen wat hij of zij zo lekker vindt? Tja. Zullen we het hebben over al die dieren die elke dag hun leven verliezen in de bio-industrie? Vele, vele malen eerder dan wanneer ze hun volledige leven hadden kunnen leiden? En hoe ze dat leven doorbrengen? Op manieren die niet natuurlijk zijn, zoals de kraamkooien waarin zeugen geklemd worden? Zodat ze niet op hun biggen rollen en ze zo doden?

Of de biggen van wie de staart geamputeerd wordt? Even tussendoor, bij honden doen we dat al bijna 25 jaar niet meer. Want dat was onnodig. Biggen vervelen zich zo dat ze zich op hun broers en zussen gaan uitleven. Dat uit zich in het bijten van elkaars staart. Waarom vervelen die biggen zich zo? Omdat hun huisvesting hen niet stimuleert. Er zitten zenuwen in de staart, waardoor varkens hun hele leven pijn aan dat stompje houden.

Fikkie

En nog even over dat ontzeggen: we leggen onze huisdieren al op zoveel vlakken onze wil op. Ze moeten mee in ons ritme, wij bepalen wanneer ze slapen, hoe lang we met ze wandelen en waar.  Misschien trekken we ze lollige jasjes aan. Ze worden regelmatig geënt of getiterd en om onnodig lijden aan het eind van hun leven te voorkomen, helpen we ze om naar de regenboogbrug te gaan. Als je daarin gelooft. En als het om eten gaat, geven we ze brokken, natvoer of misschien wel BARF. Vers vlees dus. Ik bedoel maar, hoezo leggen we onze honden onze wil op?

Impact

Lisette Kreischer legt in Dog.Eat.Plant duidelijk uit wat de impact van onze harige vrienden is op het milieu en hoeveel dieren er doodgaan zodat bijvoorbeeld een rottweiler z’n dagelijkse portie brokken naar binnen kan werken. Mocht je trouwens denken dat honden slachtafval eten en dat het daarom niet zo erg is: dat klopt niet. Kreischer weerlegt een flink aantal theorieën. Daarvoor heeft ze de hulp ingeroepen van meerdere experts. Mocht iemand twijfelen aan de inzichten in Dog.Eat.Plant.

Okay, en nu?

Na het lezen van Dog.Eat.Plant zijn we meteen aan het werk gegaan. Want we hadden een feestje, we vierden Stella’s Gotcha Day! De perfecte gelegenheid om pupcakes te maken. Super om te doen en de dames viervoeters vonden ze heerlijk. Dog.Eat.Plant bevat meerdere gerechten voor als je iets te vieren hebt, zoals de pupcakes. Wij gaan wel nog oefenen, want onze creaties zagen er net iets minder mooi uit dan die uit het boek. Oeps. Als je je hond dagelijks wil verwennen met vegan voer, dat kan ook. Ook daarvoor staan gerechten in het boek.

Dog.Eat.Plant heeft mij niet alleen aan het werk gezet, maar ook aan het denken. Want ik wist natuurlijk wel dat mijn lieftallige viervoeter vlees eet. Maar de impact daarvan… Daar had ik nog nooit echt bij stil gestaan. Ik ben nu in gesprek met mijn dierenarts over veganistische hondenbrokken. Ik heb al proefzakjes voor de dames besteld, eens kijken wat ze daarvan vinden. Ik heb zo’n vermoeden dat ze ze heerlijk zullen vinden. Bij het plaatselijke tuincentrum vonden we laatst veganistische botjes kauworen. U weet wel, wat normaal van een varken is, zeg maar. Die hebben we meegenomen voor de dames en: groot succes! Kortom: wij gaan hiermee verder aan de slag.

Lisette Kreischer, heel erg bedankt voor het recensie-exemplaar van Dog.Eat.Plant!

Recensie: Hoe je thuis de wereld kunt redden, een ding tegelijk – Tara Shine

Hoe je thuis de wereld kunt redden ballon confetti boek biologisch

Help mee en neem groenere beslissingen in je dagelijks leven. In deze prachtige gids geeft milieuwetenschapper Tara Shine ongeveer 100 voorbeelden van alledaagse dingen die je gemakkelijk kunt veranderen. Bij elk onderwerp geeft de auteur achtergrondinformatie, zodat je ook begrijpt waarom de voorgestelde veranderingen goed zijn. Van alternatieven voor flesjes vloeibare zeep en rietjes tot het vervangen van huishoudfolie en natte doekjes: alle suggesties zijn haalbaar, duurzaam en in veel gevallen besparen ze ook nog geld!

Tara Shine is beslist niet de eerste de beste in de wereld van ‘zero waste’ en ‘green living’ en dat is goed te merken in ‘Hoe je thuis de wereld kunt redden, een ding tegelijk’. Het boek is prima te lezen als beginnende wereldverbeteraar, het is helder en toegankelijk geschreven. Beslist niet belerend of met een vingertje, wel heel erg informatief. Wat ik leuk vind: het boek is per locatie ingedeeld. Alle opties om de wereld in je eigen keuken te redden vind je bij elkaar, net als de slaapkamer, woonkamer, tuin, etc. Maar dat niet alleen, trouwens. Ook onderwerpen die te maken hebben met feestjes, hobby’s en werk komen aan de orde.

Voor beginners en gevorderden

Het is ook een uitstekend boek en naslagwerk voor degenen die een of meerdere stappen verder willen gaan. Ms. Shine heeft me meerdere keren aan het denken gezet, heel prettig! Om een paar voorbeelden te geven: zo had ik me niet gerealiseerd dat een apparaat als de stofzuiger uit heel veel verschillende onderdelen bestaan. Hartstikke logisch natuurlijk, maar goed. En zo’n ding moet dan ook in stukken gerecycled worden. Hmm… Niet echt geweldig voor het milieu. Je zou, als je geen vloerbedekking hebt, je vloer kunnen bezemen. Scheelt ook weer energie. En je verbrandt tegelijkertijd weer wat calorieën, ook niet verkeerd.

Oh jee

Ook heel slecht voor het milieu: glitter! Net als lijm, stickers en waskrijt trouwens. Waarom is glitter zo slecht? Het is (meestal) gemaakt van meerlagige vellen plastic, kleurstof en een glimmend materiaal zoals aluminium, titaniumdioxide of ijzeroxide. Iew. Het is een microplastic en wordt weggespoeld door de gootsteen en, vanwege het formaat, kan het makkelijk door waterzuiveringsinstallaties passeren en in het milieu terechtkomen, waar het een gevaar vormt voor dieren.

En al die boeken dan?

En dan over boeken, want ja… Niet fijn voor de bomen natuurlijk, al die miljoenen (miljarden?) boeken die ieder jaar geproduceerd worden. Je zou natuurlijk voor een e-reader kunnen gaan, maar dat is eigenlijk pas interessant (milieutechnisch dus) als je per jaar meer dan honderd nieuwe boeken koopt. Dat is omdat het produceren van e-readers evenveel energie en water in gebruikt neemt als de productie van ongeveer honderd boeken. Qua papieren boeken zijn de bieb en de Little Free Libraries de meest milieuvriendelijke opties. De laatste vooral als je ook boeken doneert. Boeken die echt niemand meer wil lezen, zoals die encyclopedie van ergens in de vorige eeuw, kunnen beter bij het oud papier.

Aanrader

Ik vind het boek van Tara Shine een echte aanrader. Je kunt natuurlijk alleen voor de tips gaan (en dat zijn er dus bijna honderd!) of je kunt voor de tips gaan met de achtergrondinformatie. Het is milieuvriendelijk geproduceerd, dat kon natuurlijk niet anders. Na het lezen zie je gegarandeerd overal mogelijkheden om aan de slag te gaan. Dat kun je positief zien, want hey, geweldig om een impact te kunnen maken! Aan de andere kant: wat doen we met z’n allen het milieu aan… Eerlijk gezegd werd ik lang niet altijd vrolijk van ‘Hoe je thuis de wereld kunt redden’. Of misschien beter gezegd, van de wereld om ons heen. Maar ja, het is wel duidelijk: We moeten aan de slag. En dat kan dus heel goed met het boek van Tara Shine.

Mijn eigen acties

Mocht iemand zich afvragen waar ik mee aan de slag ga: ik heb me voorgenomen om zo min mogelijk nieuwe dingen te kopen. Zo kreeg de boyfriend afgelopen weekend een vlieger a 3.50 Euro bij de kringloop. Voor een asiel in Macedonië nam ik een hondenjasje mee, voor in de winter. Een tijd terug kocht ik hemdjes van bamboe. Een miskoop, want ze kropen enorm op, zelfs een maat die me eigenlijk te groot is. Die gaan dus naar de kringloop en voor mezelf heb ik op Marktplaats andere besteld. Helaas niet van bamboe, maar wel tweedehands. En ik ben op zoek naar servetten. Om de papieren servetten te vervangen. En ik gebruik tegenwoordig veel vaker mijn bezem in plaats van de stofzuiger. Want er verhaart hier iemand, toch… En verder heb ik nog zo’n 97 tips om door te werken… 😉 Wish me luck people!

Oh, en, als je nu denkt, mijn top tip staat er vast niet bij: geef ‘m vooral door!