Afgelopen weekend liepen mijn partner en ik over De Oversteek, een van de vele bruggen van Nijmegen. Doen we wel vaker. We nemen dan de honden mee, aan de overkant kunnen ze los. Wij genieten van het uitzicht, de honden van allerlei viezigheid en zo krijgen we allemaal weer een flinke portie lichaamsbeweging. Fijn.

Plaquettes

Op de brug hangen plaquettes ter herinnering aan de Tweede Wereldoorlog. Aan de offers die zo veel mannen gebracht hebben om ons kikkerlandje te bevrijden. Mooi. Met zonsondergang loopt er iedere avond iemand van Nijmegen naar Lent over De Oversteek. Zodra deze persoon bij een lantaarnpaal komt, gaat deze aan. Ook ter herinnering. Heel mooi.

Fearless

Nu stond er bij een van de plaquettes iets geschreven. “Fearless? Yeah, right!” Toen ik de tekst van de plaquette zelf las, zag ik waar deze opmerking aan refereerde. Dat was deze zin: “From this spot, paratroopers from the 3rd and 1st batallion, 504th regiment, of the 82nd Airborn division, with the aid of C Company, 37th Airborn engineer batallion, fearlessly crossed the Waal River in vulnerable boats on September 20th, 1944.”

Bang

Ah… Dus de oorlog was al een paar jaar aan de gang, de soldaten moesten naar vijandelijk gebied oversteken en dat in nogal instabiele bootjes. Een behoorlijk brede rivier over. Lijkt me toch dat ze best bang moeten zijn geweest. Begrijpelijk, vind ik.

Woorden

Nu kun je natuurlijk zeggen, het is maar een woord. Misschien een foutje van de vertaler. Het is niet zo belangrijk. Maar ik vind het wel belangrijk. Want wat zeggen we hiermee? Wat is de onderliggende boodschap? Dat je niet bang mag zijn? Zelfs niet als je in een armzalig bootje zit, terwijl je onder vuur wordt genomen? Het zal geen pleziertocht zijn geweest.

Respect

Voor de duidelijkheid: ik heb groot respect voor deze mannen en hun daden. Want zij deden het toch maar. Ons land bevrijden, in 1945. Ik vind ze enorm moedig. Ik vraag me weleens af of ik het zou hebben gekund, alles en iedereen achterlaten en vechten voor de vrijheid. Gelukkig blijft dat een retorische vraag.

Stoer

Ik heb lang gedacht dat het goed is om stoer te zijn. Om je kwetsbaarheid, net als je emoties te verbergen. Maar daar ben ik van afgestapt. Woorden en gevoelens zijn belangrijk. Zij laten zien wie wij zijn, als geheel.

Dit schreef ik naar aanleiding van mijn overpeinzingen. Best spannend, ik ben niet zo van het dichten. Maar goed, in het kader van fearlessness:

Bang

Ik ben stoer

Want ik ben bang

Voor bijna alles.

Soms doe ik het dan toch.

Het enge.

En soms niet.

Ik weet niet wat ik enger vind.

Wel

of niet in het diepe springen.

Voor de duidelijkheid: ik maakte de foto van de plaquette een dag na onze wandeling. De tekst die erbij geschreven was, was weggepoetst. Jammer. De auteur heeft me aan het denken gezet en dat vind ik altijd wel prettig.

En dan nog iets: veel woordenboeken op het www geven aan dat ‘fearlessness’ een synoniem is van ‘brave’. Tja. Voor mij zit er toch een verschil, hoe klein dan ook, tussen de 2 woorden. Wat vind jij? Eens of oneens?

Vond je dit een interessant blog? En zou je dat zelf ook willen, op je eigen website? Of LinkedIn bijvoorbeeld? Neem contact met me op, ik kan je helpen. Ik kan je teksten voor je schrijven, ik jouw teksten redigeren en ik kan je tips geven. Om zelf beter te gaan schrijven of hoe je aan onderwerpen voor je blogs komt. Stuur een bericht naar mirjam.vanelst@hotmail.com of bel me op 06-24479384. Ik hoor graag van je.